Heb je al eens van Torfhaus naar Brocken gereisd? Is het pad te moeilijk voor je? Laat de berg zich van zijn ongunstige kant zien, of juist helemaal niet? Of zijn er gewoon te veel mensen onderweg? Neem dan het alternatief! De rondweg om de Brocken is zeker geen tweede keus. Weg van de drukte van de berg gaat het over rustieke paden door het Harz Nationaal Park. We klimmen over vlonders langs de Oderteich, ooit het grootste en oudste stuwmeer van Duitsland. Het is afgedamd door een "cyclopean dam" gemaakt van enorme granieten blokken. Het water uit het stuwmeer wordt door de Rehberger Graben naar St. Andreasberg getransporteerd. Waar het vroeger werd gebruikt voor de mijnbouw, drijft het nu turbines aan in de Samson mijn en wekt het milieuvriendelijke elektriciteit op voor de bewoners. De open bergweiden rond de vrije bergstad, die zich bijna tot Braunlage uitstrekken, zijn een lust voor het oog, vooral in de zomer. De Odervallei snijdt diep door de verbinding tussen de twee steden. Het zijn echter niet de engte en de somberheid, maar het licht en de kleurenpracht die ook hier het beeld bepalen. In Braunlage, het toeristische centrum in de Oberharz, loopt de route vlak langs de voet van de Wurmberg. Vanaf hier brengt een kabelbaan je naar de hoogste top van Nedersaksen. Het uitzicht is adembenemend. Niet alleen naar de Brocken direct er tegenover, maar over de hele zuidelijke bergketen. Onder de Wurmberg eindigde hier ooit ook de wereld. We steken de voormalige Duitse binnengrens over bij de kruising over de Bremke, de vroegere grensstroom. Nu bevinden we ons midden in het ooit ontoegankelijke grensgebied. Bij Elend bereiken we weer een nederzetting en komen we voor het eerst de rivier de Bode tegen. Hier is het de Kalte Bode, waarvan we de loop volgen tot aan het idyllische gehucht Mandelholz voordat we ons weer in het schaarse bos storten dat ons naar Königshütte begeleidt. Daarvoor, op de rustplaats in Steinbachtal, ontmoeten we de Brocken-wandelaars van de Harzer-Hexen-Stieg.
