Old Colliery Getuigen en de "Mellenliet

Vanaf de parkeerplaats loopt de wandelroute eerst noordwaarts door velden en weiden. Ook al lijkt het niet zo, de hoogste natuurlijke hoogte van de Dickenberg bevindt zich hier, heel onopvallend, op 140 meter boven de zeespiegel. De route gaat verder over een heerlijk bebost wandelpad langs de Rudolfhalde. Met zijn 201 meter is dit een van de hoogste toppen van het Münsterland. Na enig gesteggel over de hoogste berg en de benaming "De hoogste in Münsterland" werd uiteindelijk bepaald dat de hoogste top in de regio, met 236 meter, de Westerbecker Berg in Lienen is - heel natuurlijk, zonder een residubekken of toren. De Rudolfhalde bereikt weliswaar niet helemaal de hoogte van de Westerbecker Berg, maar als een van de spannende sporen die de mijnbouwtraditie op de Dickenberg in Ibbenbüren heeft nagelaten, is het een van de mooiste excursiebestemmingen in het Münsterland. Een omweg naar de top wordt beloond met een geweldig uitzicht in de verte rond de Ibbenbürener Bergplatte en in alle richtingen. Met het einde van de steenkoolwinning werd een concept uitgewerkt voor de slakkenberg met voorstellen voor toeristische ontwikkeling en andere toepassingen. We kunnen uitkijken naar de toekomstige ontwikkeling. Na de mijn, terug naar de natuur De wandeling gaat verder de Bomberg op. Steeds weer zijn er mooie uitzichten op de Rudolfhalde, die met zijn gerenatureerde heuvels wat aan de Allgäu doet denken. Maar de roodgekleurde koeien zijn een duidelijke verwijzing naar het Münsterland. Op het kruispunt slaat de wandelaar linksaf en staat even later voor een groot grillig blok. Een gedenkplaat herdenkt het vliegtuigongeluk van 14 januari 1945 waarbij twee mannen omkwamen, enkele maanden voor het einde van de oorlog. Spoedig komt een ander mijnerfgoed in zicht, de Hopsten slakkenberg. Intussen is ook deze terril gerenaturaliseerd, onder meer met insectenhotels en een weideboomgaard. Groenten van een bijzondere soort zijn iets verderop verkrijgbaar op de boerderij van Audick. In het seizoen verkoopt de boerderijwinkel elke dag verse asperges. Er is ook een grote selectie snijrozen voor buiten, rechtstreeks van het veld. Oude kolengetuigen en de "Mellenliet" Ten noorden van een in onbruik geraakte steengroeve gaat de route verder naar Wilhelmschacht. Rechts kunt u op sommige plaatsen een blik werpen op de bestaande steengroeve. Het is de bedoeling dat dit in de toekomst wordt uitgebreid naar het noorden. De voorbereidingen zijn al aan de gang, maar die doen nauwelijks afbreuk aan het plezier van de wandeling. In het verleden was dit een van de grootste gehuurde mijnen in het Ibbenbürengebied. Vandaag heeft de natuur het gebied heroverd en herinnert alleen een gedenkplaat aan de Mathilde-mijn, die tot de sluiting van Westfeld in 1979 in bedrijf was. Als u de Rheiner Straße bent overgestoken, kunt u de Abendsternschacht bewonderen, het oudste nog bestaande mijngebouw van Ibbenbüren uit 1796, evenals het gebouw van het mijnbouwkantoor en de mijnwerkersschool Dickenberg. De route loopt verder door het heuvelachtige zuiden van Dickenberg naar de schilderachtige vallei van de Ossenliet. Hier in de "Mellenliet" is de kiem van de Dickenberg nederzetting. Volgens het informatiebord was er al in 1599 een eerste nederzetting in Colonat Melle, nadat het bos was gerooid. Tenslotte is er nog een klein stukje bergop voordat de begraafplaats in het bos in zicht komt en het beginpunt van de wandeling na een kleine elf kilometer weer wordt bereikt.

De ingang van de wandelroute is bij de begraafplaats in het bos Dickenberg ten noordwesten van Ibbenbüren.

Hoe kom je er met de auto:

• Bosbegraafplaats Dickenberg, Am Waldfriedhof/Rheiner Straße, Ibbenbüren.
• Ibbenbüren is verbonden met de snelweg A30 en is gemakkelijk bereikbaar.

Aankomst per bus en trein:

• Station Ibbenbüren (spoorlijn Rheine - Osnabrück).
• Buslijn R27 Ibbenbüren - Hopsten naar bushalte Dickenberg Waldfriedhof

Er is een openbare parkeerplaats bij de begraafplaats in het bos. Er is ook parkeergelegenheid bij de nabijgelegen Babara-kerk.